|
| Gönderen | Mesaj |
|
21 Aralık 2008 Pazar
22:45:37
|
|
|
|
benim varya sende vodafon gibi anı yaşıyorken ben türkcel gibi her yerde çekemem...
|
|
|
|
22 Aralık 2008 Pazartesi
00:52:44
|
|
|
|
ben özeline gönderecm kadir merak etme...
|
|
|
|
22 Aralık 2008 Pazartesi
10:24:17
|
|
|
neden burda yazmıyorsun sana kesik olanlar msn ni alır fenamı
|
|
|
|
22 Aralık 2008 Pazartesi
12:11:51
|
|
|
|
emınecıgım kesınlıkjle soyledıklerıne katılıyorum saygılar
|
|
|
|
23 Aralık 2008 Salı
20:26:57
|
|
|
|
|
|
|
24 Aralık 2008 Çarşamba
01:23:22
|
|
|
kadirim bana kesik olan olsa burda ne işi var olsada neden solmesin manyak...Sen özele yaz ben seni eklerim isteyen olursada onlarada yazarım...
|
|
|
|
24 Aralık 2008 Çarşamba
16:00:27
|
|
|
AMAN SANA İYİLİKTE YARAMIYO....
|
|
|
|
24 Aralık 2008 Çarşamba
20:28:26
|
|
|
olum ilk senin kısmetini açalım ondan sonra benimkine bakarız deli...
|
|
|
|
27 Aralık 2008 Cumartesi
17:51:38
|
|
|
Sen gittin içimde sende kalan kırıntılar
Bir sabah namazı eşliğinde içimde hiç büyümemiş bir çocuk yanlızlığı
Gözlerim suskun yüreğimde ayazlar martılar firarda bu bir veda.
Sen gittin karanlığa gömüldüm yalnızlığa sürüldüm yüreğimde çatlaklar yüzümde cam kırıklıkları.
Söylenmemiş sözleri iki dudak arasında sıkıştırıp kuruttum
ve yazdım sensiz gecen her saniyenin küf tutmuş duvarlarına sana dair pas tutmaya mahkum acı dolu sözleri
Yarınlarımı avuç içinde parçaladım göz kenarında beklettiğim seni gözyaşlarıma teslim ettim.
Küçük bir çocuğun korkulu bakışları arasında yitirdim sabrımı
Hayallerim tepe taklak nedenler yanı başımda sözlerim ağır yüreğimde acı
Cevabı olmayan sorular biriktirdim sessizliğin koynunda
Yarını olmayan tozlu yollara saptım.
Bir kelebeğin yaşamı kadar yaşam biçtim kendime
Yüreğimi idam sehpası bilip nefesimi iki gözünün hayalleri arasında sallandırdım
Sen gittin yaşam ve sen arasındaki çizgiyi sırat bildim
Yüreğimde devrimler yarattım hayallerimin sınırlarını aştım.
Zamansız uyandım senli düşlerden
Rüyalarım karmakarışık
Bir şehir yaratmıştım düşümde içinde ağlayan çocuklar
Yağmurlar yağıyordu iç tenim ıslaktı benim.
Etrafımdaki manzaralar uykusuz çocuk gülüşlerimde saklı her şey
İsyanları çoğalttım gözlerimin tetiğinde bir bir döktüm mermi çekirdeklerini ayak uçlarıma
Şimdi kelimelerim kör; cümlelerim topal kaldı.
Sen gittin sen geçen tüm yollar işgalde
Hüzün işlemeli ağıtlar krosu eşliğinde bitirdim yokluğunun pas tutmuş umutsuz çığlıklarını.
Öksüz kalmış benliğimin zamanlarında kaybettim berraklığımı
Kendi masalımı yazıyorum ölüm biçtiğim sonlarıma doğru bir varmışlarda bir yokmuşlar da diye başlayan
Meşgul bir ton kırık bir hece bıraktım ardımda
Dönülmez tövbelere gömdüm kendimi.
Anonim Türkülerin boşluğuna bırakıyorum parçalarımı
Sen gittin ötenazi nöbetlerinde söndürdüm sensiz doğacak güneşi gözbebeklerimde.
YALNIZ KALMAKTAN KORKMUYORUM DA...
YA CANIM ELLERİNİ TUTMAK İSTERSE...
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|