HÜZÜN BAHÇESİ > Mesaj Panosu > umutları kaybettim

umutları kaybettim

	Gönderen Mesaj Sweety love (sweetylove) 1 2 Mayıs 2009 Cumartesi 18:47:55 Sweety love (sweetylove) 1 2 Mayıs 2009 Cumartesi 18:48:27 Sweety love (sweetylove) 1 2 Mayıs 2009 Cumartesi 18:48:44 Onur (firegod) 1793 2 Mayıs 2009 Cumartesi 20:32:59 Cristian (cristian) 287 4 Mayıs 2009 Pazartesi 10:33:07 Genc kız işten çıkmış yürümeye baslamıstı.Bugun onun için cok garip bir gündü yavas yavas evine dogru yürüdü.İçinde cözemedigi cok tuhaf bir his vardı.Sanki kötü birsey olacakmıs gibi korku kapladı içini.Nefes aldıkca sanki bu korku büyüyordu.Büyüyordu ve nefes almasını engelliyordu.genc kız bilmedigi cözemedigi bir sebepten dolaı hıckıra hıckıra aglamak istiyordu... nihayet ewe gelmişti.kapıyı herzamanki tatlı gülümsemesiyle annesi actı.yine evi mis gibi yemek kokuları sarmıstı.genc kızın içi birazda olsa rahatlamıstı.evde olagandışı bişey yoktu.üstnü degiştirmek için odasına gitti içerden annesi sesleniyordu: "umut hadi kızım sofra hazır babanı bekletmeyelim" genc kız annesine "yok annecim ben tokum siz yiyin afiyet olsun"dedi ve yavassca yatagına uzandı.günlügündeki sayfaları karıstırmaya basladı.bu günlügü annesi almıstı ve ona tam yedinci dogum günüde hediye etmişti.günlügün ilk sayfasında kocaman haflerle"UMUDUMA" yazıyordu.ve altınada sunları yazmıstı: "canım kızım dogumuna sayılı günler kaldı.sana hamile oldugumu ögrendigim ilk gün doktorlar eğer bu bebegi dogurursan senin ölümün olur,zamanı gecmeden bu bebegi almalıyız demişlerdi.onlar bana canımı öldürmeyi teklif etmişlerdi.sen yıllar sonra dogamadan ölen kardeslerinin ardından bana verilmekte gec kalmıs UMUDUMDUN...Yasama sebebiydin.ne olursa olsun dünyaya gelmeliydin.biliyorum kızım sen bu dünyaya gelip bizi mutluluga bogacaksın.o günleri sabırsızlıkla bekliyorum.eger sen dünyaya gözlerini actıgında ben gözlerimi kapamıs olursam bilki canım hep biyerlerde senin ve babanın yanında olacagım.ne zaman anne sefkatine ihtiyac duyarsan bir rüzgar olup seni saracagım.canım kızım seni cok seviyorum. sen benim hiç sönmeyecek tek UMUDUMSUN..." genc kız nezaman bu yazıyı okusa göz yaslarına bogulurdu ve kendine söz verirdi annesinin umudu asla sönmeyecekti... genc kızı derin uyusundan çalan telefonun sesi uyanırdı. hemen saate baktı saat daha erkendi.ve araya canı gibi sevdigi sözlüsü Mert`ti.mertle birbirlerini uzun yıllardan beri seviyorlardı.umut telefonda merte bugunun garipligini ve içindeki korkuyu anlattı.mert ise susuyordu.umut neden susdun dediginde: "bugun belli oldu canım iki gün sonra askere gidicem. uzun bir süre ayrı kalıcaz.ama yine kavusacaz tamammı canım?"....genc kız ne diyecegini bilemedi.aglamamak için kendini zor tutuyordu... o gece sabaha adar uyuyamadı.düşünüyordu canını görmeden yapamazdı ki o.. veda günü gelmişti.ikiside aglamamak için endini zor tutuyordu.birbirlerine sımsıkı sarıldılar.umut cocuklugundan beri boynundan cıkarmadıgı kolyesini merte vererek"canım bunu sana emanet ediyorum dönüşte sapasaglam bunu getirip boynuma takacaksın olurmu?"dedi...otobüs gardan ayrılana kadar umut bakakaldı arkasından...ve saatlerce denizi seyredip dalgalarla dertleşip,balıklarla aglastı... gecen her ay umut için ölüm gibiydi.hasret her gecen gün kor gibi yakıyordu yüregini...ewet hergün telefonda konusuyorları ama yetmiyordu onu cok özlemisti..hele birde mertin doguda askerlik yapıyor olması onu cileden cıkarıyordu.televizyonda cıkan her sehit haberinde "acaba mert mi" diye kalbi yirinden cıkacakmıs gibi oluyordu... ve nihayet sayılı gün bitmşti.telefon calmıstı arayan mertti ve umuda:" canım hasret bitiyo bi kac güne kadar tezkeremi alıyorum yarın son operasyona cıkıyorum ve gelince hemen evleniriz....."umudun sevinc cıglıkları mertin konusmasını yarıda kesmişti.... aradan tam iki hafta gecmişti.umut`un gözü kulagı telefondaydı. artık içindeki heyecan korku ve meraka dönüşmüstü...ama mertten ne bir ses ne bir haber vardı.her gecen gün umut için dayanılmaz oluyordu.ve sonunda mertin ailesinin evine gitmeye karar verdi mutlaka onların mertten haberleri olmalıydı...umut ilk defa mertin ailesiyle yüzyüze gelecekti.içindeki korkuyla heyacan bir olup umutu perisan etmişti.mertlerin kapısına geldiginde içindeki korku büyümüştü.kapıyı caldı.içierden bagırıslar feryatlar geliyordu.o an umutun kalbi yerinden fırlayacakmıs gibi hızlı atmaya baslamıstı. dizleri tutmuyordu.duvarlara tutuna tutuna içeri girdi.artık gözyaslarını tutamıyordu.bir kadın mertin resmini kucagına basmıs feryat edyordu bu mertin annesi olmalıydı.kadın yavasca ayaga kaltı ve umuta sımsıkı sarıldı.kadının agzından sadece su sözler cıkıverdi..."tek oglum canım mertim sehit oldu." umud ayakta güclükle duruyordu.kadın masanın üstündeki kutuyu umuta uzattı "avrumun son istegi bu kutuyu sana ulastırmamız oldu kızım al bunu" dedi.umutun elleri titriyordu kutuyu alırken....kutuyu acmaya bi türlü cesaret edemiyordu..yavasca evine dogru yrümeye basladı.sanki istanbul ıslanmıştı göz yaslarıyla...ewe geldiginde hiç konusmadan odasına gecti..ne yiyiyor ne içiyor ne uyuyuordu sadece aglıyor ve utuya bakıyordu....ve günler sonra sonunda kutuyu actı.içinde bir mektup birde giderken ona verdigi kolye vardı...genc kız elleri titreye titreye kolyeyi boynuna taktı..ve metubu okumaya basladı...mektubun son satırında sunlar yazıyordu...: "evet canım sevdgim sen ömrümün en güzel yıılarımı bana verdin .en güzel anlarımın bas kahramını oldun.bana verdigin bu kolyeyi boynumdan hiç cıkarmadım ..ama simdi cıkarmak zorundayım..dur canım hemen kızma sen bu kolyeyi bana emanet etmiştin unuttun mu? ben sana gelemiycem canım o yüzden emanetini sana gönderiyorum ben ise diger canımdan cok sevdigim vatanım ugruna ölmeye gidiyorum...dün seninle son kez konstuk bitanem...ben hep biryelerde yanında olacagım.sen beni kalbinin derinliklerinde hep sakla olur mu?ama sakın geleceginde yasatma seni benim kadar seven birini bul ve mutlu ol biz seninle burda tekrar kavusana kadar bırak seni mutlu etsinler... seni cok seviyorum ve hep seviyo olacagım hoşçakal canım..... " umut hıckırıklara bogulmustu....mektubu yüregin deriliklerine sokmak istiyordu. ve o gün günlügünün son sayfasına sunları yazdı...."özür dilerim melek annem.artık senin umudun olamam cünkü benim umudum söndü.. sana karanlık bir umut vermem...affet beni...artık bu günlüge yazamam..artık yasayan ben degil sadece bedenim kaldı ...ruhum mertle gitti annecigim..simdi kalan benide mertin yanına götrüygötrüyorum.senden son istegim bedenimi de mertin yakınlarına gömün..siz cok seviyorum Sweety love (sweetylove) 1 4 Mayıs 2009 Pazartesi 13:25:36 enterasan bir yazı .ilginçligi ise.....YAZAN KİŞİ İLE YAZININ BAGDAŞMAMASI. BU YAZI SİTEM YÜKLÜ .yazan kişi ise sitemi sevmeyen neşe dolu   pozitif bir insan onedendirki ilginç geldi bna   Sweety love (sweetylove) 1 4 Mayıs 2009 Pazartesi 15:32:50 Eğer güzel gözlerin olmasını istiyorsan, İnsanlara iyilikle bak. Eğer saçların güzel olsun istiyorsan, Bırak çocuklar ellerini geçirsin saçlarından. İnce bir bedense istediğin, Ekmeğini açlarla bölüş. Ve güzel dudaklara sahip olmak için, Sadece güzel sözler söyle.. Sweety love (sweetylove) 1 4 Mayıs 2009 Pazartesi 15:33:39 Sensizlik çöktü yine bugün içime Yüreğim bir başka çarpıyor Gönlüm hasta İsteksizim, Keyifsizim, Çaresizim, Yalnızım, Umutsuzum. Sanırım sensizlik boşluğu Alıp götürmüş duygularımı, Bu denli mi çaresiz olur insan? Sevda yüzünden… Önceleri, bahar mahmurluğu sandım Uyuşturdu hıdrellez, Ondandır tüm bunlar, dedim… Kanlar değişiyor, İnceliyor, Hızlanıyor, Tempo artıyor, Hücreler yenileniyor… İnsanlar sevecen, Hoşgörülü, Öz verili oluyor şimdi… Gel gönül, sen de mutedil ol, Bir dalda karar kıl, Daldan dala konucu, Çiçekten çiçeğe uçucu, Sevdamı yok sayıcı, Olma… Güzellikleri gör, Her birinde o renklerin, Her rengin, her tonunda, Doğada çınlayan her sesin, Tınısında, Gün doğmadan yapraklara düşen, Çiğ damlasının billurunda, Ağaran günün aydınlığında, Doğaya düşen güneş ışığında, O huzmelerde, Hayatlara hayat, Canlara can veren, Yaşamaya can katan, Yeni bir yaşamın sevdası doğuyor… Coşacaklar şimdi sevgililer, El ele, Kol kola, Sarmaş dolaş, Yollara düşecekler… Parmakları iç içe girecek, Anzer Balı sevda gözlerde, Dudaklar, baldan bal olacak… Duygular yüreklerde sürgün atacak, Sevenlere her yer cennet olacak, Sevdalı vücutlar, Belki eriyip yeniden doğacak… Onların baharı hiç bitmeyecek, Dudaklarda gizemli bir gülüş, Canlanacak. Böylesi bir bahar sevdasını Hıdrellezde yaşayıp, Yaşatacaksın… Adı ne olursa olsun, Dilersen ömrümün son baharı olsun, Ne çıkar ondan? Geçmişi yaşamamış bilip, Günün sevdasıyla mest olacaksın… Böyle bir sevda bu, Bal, börek tadında. Yaşayanlara Bülbül Yuvası, Belki de, Baklava tadında, Damaklarda yer edecek… Yüreklerde sevgisi, Umutlarda sevinci, Gönüllerde güzelliği yeşerecek… İnan sevgilim, İnan hayatım, İnan canımın içi, İnan ki, Böyle bir sevda sarmış beni… Fazlasını sen hayal et. Ötesini anlatamıyorum artık… Kelimeler aciz, Ben aciz, Kalem aciz, Ne söyleyebilirim? Hepsi bu… Seni, sana bırakıyorum İster inan, ister gülüp geç Bence, İnanmalısın bu duygulara… Bunlar yüreğimden, Süzülüp sana sunulan, Sevgimin süzme balıdır… İster bir parmak ağzına al, tat Tadına bak, emin ol… İster elinin tersiyle itip bırak, Dönüp yoluna devam et… Amma, Sonra pişman olmamanı isterim… Baldan sevdamı bir parmak diline koy, Ondan sonrası sana kalmış… İster al başucunda tut, İster dönüp yoluna devam et, O da senin bileceğin iş… Onur (firegod) 1793 4 Mayıs 2009 Pazartesi 23:36:39 Anlaşıldı burası tam şiir ve resim yeri ne güzel ... Sweety love (sweetylove) 1 6 Mayıs 2009 Çarşamba 20:36:52 yasamimda umut sercemezdim sevgiye tad bulmadikca sindirdigim sular beni kara eyledi oysaki hep saf sevgiyi bulamadigindan düser, kalkar ve giderdim.. ardimda sitemlerim ve güclü hayata küskünlügüm. darginligim sevgimden,sususum asaletimdenmis bilirlerki güclü bir miras biraktim her vedada hayatin oyunbazligina küser düsünürüm beni sevmis her insani düsündügüm gibi..insani yönlendirmek kaderi cizenin elindeydi bilirdim ama bu isi kendime hak görürüm her veda n`in niyetini bilmezlerki.. sitemlerim beni yazar eyledi HAYAT ne kadar tanisam ve hergün tanissam da Yazari degistirememki.. Onur (firegod) 1793 6 Mayıs 2009 Çarşamba 21:10:03 Cristian (cristian) 287 8 Mayıs 2009 Cuma 09:14:30 slm çok fazla katılamıyorum üzgünüm ama yoklugumda bile güzel burası sizinle yüreginize sağlık sizleri seviyorum Onur (firegod) 1793 8 Mayıs 2009 Cuma 22:17:39 Önemlideğil özden senin başının ne kadar yoğun olduğunu bildiğim için fazla bişey diyemiyorum...Ama yinede her gün olmasada 2 - 3 günde bir gel ki bi nebzede özlemimizi giderelim... Cristian (cristian) 287 9 Mayıs 2009 Cumartesi 23:09:49 selam onurcum nasılsın? özledim sizleri kocaman öpüyorum Onur (firegod) 1793 10 Mayıs 2009 Pazar 12:14:22 İyiyim özden bide sen olsan daha iyi olacam.... Cristian (cristian) 287 11 Mayıs 2009 Pazartesi 08:30:25   UMUT BÖYLE BİRŞEY İŞTE Küçük istavrit yiyecek bir şey sanıp Hızla atıldı çapariye Önce müthiş bir acı duydu dudağında Gümbür gümbür oldu yüreği Sonra hızla çekildi yukarıya Aslında hep merak etmişti Denizlerin üstünü Neye benzerdi acep gökyüzü Bir yanda büyük bir merak Bir yanda ölüm korkusu "Dudağı yarıklar" denir, şanslıdır onlar Hani görüp de gökyüzünü, insanı Oltadan son anda kurtulanlar Ne çare balıkçının parmakları hoyratça kavradı onu Küçük istavrit anladı yolun sonu Koca denizlere sığmazdı yüreği Oysa şimdi yüzerken Küçücük yeşil leğende Cansız uzanıvermiş dostlarına Değiyordu minik yüzgeci İnsanlar gelip geçtiler önünden Bir kedi yalanarak baktı gökyüzünün içine Yavaşça karardı dünya Başı da dönüyordu Son bir kez düşündü derin maviyi Beyaz mercanı bir de yeşil yosunu İşte tam o anda eğilip aldım onu Yürüdüm deniz kenarına Bir öpücük kondurdum başına İki damla gözyaşından ibaret Sade bir törenle saldım denizin sularına Bir an öylece baka-kaldı Sonra sevinçle dibe daldı Gitti, tüm kederimi söküp atarak Teşekkürü de ihmal etmemişti Birkaç değerli pulunu elime avuçlarıma bırakarak Balıkçı ve kedi şaşkın baktılar yüzüme Sorar gibiydiler neden yaptın bunu niye "Bir gün dedim bulursam kendimi Yeşil leğendeki küçük istavrit kadar çaresiz Son ana kadar hep bir umudum olsun diye" ALLAHIM KİMSEYİ UMUTSUZ BIRAKMASIN .... Onur (firegod) 1793 11 Mayıs 2009 Pazartesi 09:49:10 Aminnnnnnnnnnn özden aminnnnnnnnnnnnnnnnnn....Nerelerdesin be özden... Aslah (baddi) 0 12 Mayıs 2009 Salı 12:41:27 Kaf dağına gider miyiz? Güler miyiz çatlayana kadar? Ve ağlar mıyız usul usul? Gözlerimiz kan çanağı olana kadar. Aşkım, canım aşkım, Nasıl da kandırdın beni, Hani gitmeyecektin, Nasıl bıraktın beni buralarda, Bu yaban ellerde... Ne yaparım şimdi ben? Kan çiçekleri bıraktın  ardında. Ve her gün sulama yarışı yaptığımız Fesleğeni... Neredesin be birtanem? Bak kar yağdı avuçlarıma. Coşkun seller gibi atıyorsun damarlarımda. Yüreğimin vazgeçilmez Deltasında vazgeçilmez bir nehir gibi yani. Gitme bırakma beni dedim Gözyaşlarımda uyutur Göz bebeğimde avuturum dedim. Ama ne fayda dinletemedim be aşkım... Aşkım canım bi tanem, Var oluş sebebim, tek gerçeğim, Gören gözüm, duyan kulağım, Ne zor şeymiş sensiz olmak, Ve ne zor şeymiş, Sensiz coğrafyaların sert iklimlerini tatmak. Burası bana göre değil Ben seninle olmak, Dizinde uyumak, Sana seni sevdiğimi haykırmak istiyorum. Ne olur! Tut elimi kadınım... Bir kez daha öp ıslak ıslak Onur (firegod) 1793 12 Mayıs 2009 Salı 20:06:51 Sweety love (sweetylove) 1 13 Mayıs 2009 Çarşamba 19:41:19 İşte tam o anda eğilip aldım onu Yürüdüm deniz kenarına Bir öpücük kondurdum başına İki damla gözyaşından ibaret Sade bir törenle saldım denizin sularına Sayfa:1 - 2 - 3İlk sayfa « Geri · İleri » Son sayfa Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.   Ortanokta'ya üyeyseniz fakat siteye giriş yapmamışsanız giriş yapmak için buraya tıklayınız.

• İşlemler
• • Mesaj Panosuna Geri Dön
  • Grup Ana Sayfasına Geri Dön