HÜZÜN BAHÇESİ
yalnızlığın bir diğer adı belki de, yani insanların bedenen olmasalar da ruhen yalnız olduklarında yoğun bir şekilde hissedebilmeleri mümkün olan bir duygu...
her zaman bahaneleri hazır olan bir duygu...
eylül gibi, nisan yamuru gibi, bir şarkı gibi, bir şiir gibi, bir fotoğraf gibi, izinsiz gelip beynimize çöreklenmiş bir anı gibi...
ne kötü ne de iyi bir duygu... velhasil zeytinin güzel tabiri ile evet bence de ekşi bir duygu... sevilen ama fazlasına tahammül edilemeyen...
http://www.ortanokta.com/on/groups/HÜZÜN BAHÇESİ.aspx
" Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu kafidir " 
- ßir gün öLe çok SevmeLiyimki Sonsuza dek içimdE kaLmaLı, kar$ımdaki inSan kar$ı koyamamaLı, ßir gün öLe çok SevmeLiyimki beni yaktıkLarında biLe kaLbim sapasağLam kaLmaLı, bu Sevgiden utanmamaLı, bu Sevgiyi boşa harcamamaLı
Ben çiçek gibi taşımıyorum göğsümde aşkı Ben aşkı göğsümde kurşun gibi taşıyorum Gelmiş dayanmışım demir kapısına sevdanın Ben yaşamıyor gibi yaşamıyor gibi yaşıyorum Ben aşkı göğsümde kurşun gibi taşıyorum..
Sevgimi bir yerde gökyüzüne yerleştirdim, Kimse beni farketmedi, gözyaşı olup yağdım, Sıcak günlere inat, Yağmurun gözyaşı olduğunu kimse anlamadı, Sen bile...
